ΜΙΑ ΚΡΙΣΗ ΜΑ ΠΟΙΑ ΚΡΙΣΗ...ΜΙΑ ΚΡΙΣΗ ΜΕ ΠΑΠΙΆ...

Όταν μιλάμε για κρίση πρέπει να διευκρινίσουμε για τι ακριβώς κρίση μιλάμε και που ακριβώς. Κρίση στα μυαλά μας, στην τσέπη μας, στα μυαλά μας, στην καθημερινότητα, στα μυαλά μας, που; Αν κάτσουμε να σκεφτούμε θα δούμε ότι τα μυαλά μας έχουν υποστεί ένα συνεχόμενο πόλεμο από τα μίντια και μας έχουν κάνει να πιστέψουμε την ψευδαίσθηση ότι ζούμε σε κρίση και ότι δεν αντέχουμε και που θα πάει. Η αλήθεια είναι ότι ο αέρας που αναπνέουμε έχει γίνει πολύ ακριβός άλλα δεν έγινε τώρα. Από την στιγμή που γεννηθήκαμε είναι έτσι. Αν δούμε παλιές Ελληνικές ταινίες θα διαπιστώσουμε την ίδια μιζέρια που προσπαθούν να μας περάσουν τώρα. Δεν έχουν αλλάξει οι εποχές προς το χειρότερο, άπλα οι ανάγκες μας μεγάλωσαν και τα καταναλωτικά αγαθά έχουν πολλαπλασιαστεί τόσο όσο να μας αναγκάζουν να θέλουμε όλο και περισσότερα. Εκεί είναι το θέμα. Άλλο να θέλεις μια βόλτα στο καφενείο να παίξεις τάβλι και χαρτιά με τους φίλους σου και άλλο σε πέντε καφέ - μπαρ μόνος και μετά με την παρέα και ούτω καθεξής. Δεν βρίσκουμε γιατρειά γιατί απλά έχουμε μπει όλοι σε αυτό το καρουζελ και πάμε γύρω γύρω. Θέλω δεν εχω όμως θέλω...και να εκεί έρχονται οι χειρότεροι τοκογλύφοι-τράπεζες. Δανείζεσαι για να ρίξεις μια γκόμενα, δανείζεσαι για να κάνεις φίλους, δανείζεσαι για να νικήσεις την καθημερινότητα. Και έρχεται η μέρα που αντιμετώπιζεις με ωριμότητα τι συμβαίνει και άπλα χρειαζεσαι αν δανειστείς για να επιβιώσεις αυτή την φορά άλλα δεν είναι εφικτό γιατί σου λένε έχει κρίση.

Ο καπιταλισμός έκανε το θαύμα του ξανά. Ανάγκασαν με το καλό Μάρκετινγκ και τα γκατζετ- τεχνολογία να βιάσουν τα θέλω μας και το κατάφεραν. Όμως οι μισθοί ήταν γνωστοί. Δεν υπήρχε περίπτωση με το που έβγαλαν τα κινητά τηλέφωνα να πάρουμε αύξηση για κινητό. Η για ίντερνετ η για οτιδήποτε άλλο...όλα παρέμειναν όπως ήταν απλά αυξήθηκαν τα θέλω μας που κατέληξαν να γίνουν αναγκες. Άντε τώρα να βγάλεις άκρη. Και τελικά που είμαστε;

Κρίση δεν υπάρχει. Τουλάχιστον όχι περισσότερη από όσο υπήρχε πάντα. Μόνιμη κρίση δηλαδη.

Έφαγαν τα χρήματα των κοινοτικών προγραμμάτων στήριξης χωρίς να κάνουν τίποτα για τις επιχειρήσεις τους, λάδωσαν κρατικούς μηχανισμούς ώστε να ελαχιστοποιηθούν οι έλεγχοι και τα χρήματα που ήταν για επενδύσεις και αύξηση γενική μιας επιχείρησης κατέληγαν σε γαρίφαλα στα μπουζούκια και σε ταξίδια με δίμετρες Ουκρανες. Και όταν ήρθε η ώρα να αποδώσουν οι παροχές των κοινοτικών ταμείων, ήρθε η κρίση. Οι απολύσεις...που είναι πάντα η εύκολη λύση όπως και μια χρεοκοπία. Που να ζητάς τώρα τα χρήματα σου πίσω από τις λουλουδουδες και τις Ουκρανες. Είναι και πολλές. Άρα το ρίχνεις στην κρίση. Και εσύ ο μέσος μικρούλης κάτοικος αστικού κέντρου (γιατί τα άλλα κέντρα δεν υπαρχουν καν) καταπινεις αμάσητη την καραμέλα με τον φοβο να πνιγεις γιατί δεν εχεις από που να πιαστείς. Πασχίζεις να βρεις μια λύση να εξηγήσεις τα πάντα με το τίποτα. Το αιώνιο θύμα.

Και μετά σου λένε...η ΝΔ φταίει. Το ΠΑΣΟΚ τα έφερε εδώ...και εσύ μια από εδώ και μια από κει...ψάχνεις για την εύκολη λύση σε κάτι που κανένας δεν θα σου δώσει την λύση. Γιατί και αυτοί δουλειά ψάχνουν με τους δικούς μας ψήφους.

Κρίση δεν υπάρχει...πάντα υπήρχε και θα συνεχίζει όσο το χρήμα συγκεντρώνεται στους λίγους. Εσύ απλά αμέτοχος και άμεσα επηρεασμένος θα βρίσκεσαι στον κυκλώνα...όμως καλύτερα βρες την λυση να μπεις στο μάτι όπου έχει ησυχία και δεν σε ενοχλεί τίποτα ανεξάρτητα αν όλα γύρω είναι μέσα στον κυκλώνα. Εκτός αν είσαι τυχοδιωκτικός και πολύ δυνατός και δεν φοβάσαι. Τότε όρμα προς τον κυκλώνα και κανε την μάχη σου.

ΤΟ ΚΟΙΝΟ ΜΥΣΤΙΚΟ ΜΑΣ

Το μυστικό της επιτυχίας και της καλής ζωής είναι να πιστέψεις ότι όλα θα είναι και θα πάνε καλά. Η ακομα καλύτερα ότι όλα είναι ήδη καλά. Να μην αμφιβάλουμε για τίποτα και να είμαστε αισιόδοξοι και δυνατοί, να πιστεύουμε στον εαυτό μας και να μην τον αδικούμε και να αμφιβάλουμε για αυτόν. Όχι όμως με έπαρση άλλα με λογική και συνέπεια, με αγάπη και πραγματική αισιοδοξία. Να ζεις ότι πραγματικά επιθυμείς. Και αν ακομα δεν το εχεις στα χέρια σου να κλείνεις τα μάτια και να το αισθανθείτε να το νιώθεις. Ίσως να ακούγεται τρελό η αδύνατο. Όμως τίποτα δεν είναι τόσο εύκολο.

Έχω ακούσει ότι όλα στο συμπαν έχουν σχέση με την έλξη. Με άλλα λόγια αυτό που εκπέμπουμε αυτό λαμβάνουμε. Όλα βασίζονται στην θετική ενέργεια που βγάζουμε από μέσα μας. Όλα είναι μέσα στο μυαλό και άρα μπορούμε να το ελέγξουμε. Είναι δύσκολο το ξέρω, όμως τι είναι καλύτερο αυτό που ζούμε τώρα που είναι κάπως μαύρο η αυτό που θα μας ανοίξει τα μάτια και το μέλλον μας θα είναι όμορφο και μέσα στην ευτυχία?

Η μόνη δυσκολία είναι βάλουμε τον εαυτό μας να δουλέψει αρμονικά. Τίποτα άλλο. Είναι δύσκολο, και αν συνεχίσω να το λέω θα είναι όντως δύσκολο. Ας ονομάσουμε το συμπαν "τζίνι μαγικό" και εμείς όλοι "Αλαντίν". Τι έκανε ο Αλαντίν? άπλα ξεσκόνισε το λυχνάρι και εμφανίστηκε το τζίνι. Αυτό πρέπει να κάνουμε και εμείς. Να ξεσκονίσουμε το λυχνάρι να το τρίψουμε και να εμφανιστεί το τζίνι και αν του ζητήσουμε ότι πραγματικά θέλουμε. Αν λέμε δεν θέλω πολέμους, δεν θέλω λογαριασμούς, δεν πιστεύω ότι υπαρχουν άντρες/γυναίκες εκεί έξω για εμάς, δεν θέλω την δουλειά μου, δεν, δεν, δεν...τότε είναι σαν να ζητάμε αυτά ακριβώς τα πράγματα. Όταν όμως πεις η δουλειά μου είναι αυτή που είναι και θα την κάνω καλύτερη και το πιστέψεις και βάζεις όλη σου την θετική ενέργεια πάνω σε αυτήν, όταν πεις ότι εχω έναν υπέροχο εαυτό και τον αγαπήσεις, αν πεις ότι θέλεις πραγματικά να βγάλεις χρήματα και να μην σε ενδιαφέρει πόσοι λογαριασμοί θα σου έρθουν και πόσα άλλα, τότε αν το πιστέψεις έτσι ακριβώς θα σου έρθει. Νιώσε αυτό που θέλεις και πίστεψε το.

Τα μωρά και γενικά τα παιδιά έχουν σχετικά πάντα αυτό που πραγματικά θέλουν. Δεν εξετάζουμε το πως το έχουν αλλά το ότι το έχουν. Γιατί? Η απάντηση πολύ απλή. Γιατί δεν έχουν κακία και μιζέρια μέσα τους. Πλάθουν κόσμους και έχουν χαρά και αισιοδοξία. Είναι γεμάτα με θετική ενέργεια. Έτσι εκπέμπουν όλο αυτό το θετικό κλίμα και τούς βγαίνει. Ενώ μεγαλώνοντας παίρνουμε αυτό το χαπάκι της μιζέριας και τις άρνησης και έτσι έρχονται αρνητικά. Γιατί με το να λες δεν εχω χρήματα είναι σαν να ζητάς να μην έχεις χρήματα. Πίστεψε ότι θα τα εχεις ότι τα εχεις και είσαι γεμάτος. Αλλά πρώτα μίλησε με σένα. Βρες τι είσαι και ποιος είσαι. Βάλε τους στόχους σου. Γράψε τους αν θέλεις και κυνήγησε τους με θετική ενεργεία. Μάθε τι είσαι και αγαπησε αυτό που ανακάλυψες. Είσαι εσύ. Αγάπησε τον εαυτό σου για να σε αγαπήσουν και οι άλλοι. Γνώρισε τον και θα σε γνωρίσουν και οι άλλοι. Ο Χριστός μας έχει μάθει τι θα πει αγάπη και με αυτή όλα γιατρεύονται. Φτάνει να είσαι καλός άνθρωπος, γεμάτος με πίστη και αισιοδοξία. Και όλα θα γίνουν όπως ακριβώς εσύ εχεις επιλέξει να γίνουν. Αν επιλέξεις να ζήσεις ένα όμορφο βράδυ με μια πολύ όμορφη γυναίκα και το θέλεις πραγματικά, θα γίνει. Το θέμα είναι αν πιστέψεις ότι είναι αυτό που θέλεις. Αν κολλήσεις HIV-AIDS δεν θα φταίει η θετική σου σκέψη αλλά το ότι δεν φόρεσες προφυλακτικό δεν προσεξες η πες απλά δεν ήσουν έτοιμος. Αν δεν είσαι έτοιμος και γεμάτος τότε μην μπεις στον κόπο να ζητήσεις κάτι γιατί απλά θα είναι ακριβώς όπως εσύ.

Υπάρχει πόνος στον κόσμο, υπάρχει πολύ πόνος και πολλές άσχημες καταστάσεις. Αν βλέπουμε μόνο αυτές και μιζεριασουμε μην περιμένουμε εξέλιξη. Και όχι απλά να περιμένουμε, αλλά να κάνουμε τον εαυτό μας να το θέλει αυτό που πραγματικά θέλει. Ας ταξινομήσουμε αυτά που πραγματικά θέλουμε και να πιστέψουμε. Να μην απογοητευτούμε επειδή σήμερα δεν ήρθαν. Ούτε αν δεν έρθουν αύριο, γιατί απλά σημαίνει ότι δεν είμαστε έτοιμοι η δεν το πιστεύουμε αρκετά. Αν πούμε θέλω να αποκτήσω υγεία, η ένα σπίτι, η ένα αμάξι στο μέλλον. Αν δεν το πιστέψουμε πάντα αυτό το κάτι θα παραμείνει στο μέλλον. Γι' αυτό πρέπει τώρα να κάνουμε τον εαυτό μας θετικό και αν το βγάλουμε προς τον κόσμο. Όλα θα πάνε καλά γιατί το θέλουμε.