Κεφάλαιο Πρώτο - Που είμαι; The Beginning Of The End -

Κατάφερα να φτάσω εδώ που είμαι από καθαρή τύχη. Τίποτα δεν είχα προβλέψει απ' όλα αυτά που θα μου συνέβαιναν. Όλα αυτά τα οποία θα συμβούν και σε εσάς, σε σένα, αλλά ίσως να σας συμβαίνουν ήδη. Είναι αναπόφευκτα, είναι μοναδικά μονοδρομείμενα για να καταλήγουμε όλοι εμείς οι κοινοί θνητοί εκεί η μάλλον εδώ. Σου αρέσουν τα παραμύθια; Σε ποιον δεν αρέσουν άραγε; ίσως σε αυτούς τους άσχετους με τη ζωή, που όλα είναι ένα ψυχρό χαμόγελο υπεροψίας. Ίσως κάποιος πολιτικός; αυτό το είδος υποκινούμενου ανθρωποειδούς που νομίζει οτι μπορεί να ζει εις βάρος άλλων. Και όμως ζει...

"Ζητείται Πολιτικός" προαιρετικά προσόντα, πτυχίο Ανωτέρας σχολής (που πήρες εύκολα μετά από πολλές αφισοκολλήσεις κατά τα φοιτητικά σου χρόνια), μεταπτυχιακός τίτλος επιθυμητός όχι υποχρεωτικός (που θα τον έχουν άλλοι που ίδρωσαν, αλλά και εσύ μέσω του κόμματος), Αγγλικά επίπεδο Proficiency (που θα τα μιλούν άλλοι), άριστη χρήση Η/Υ και πακέτων Office (που θα τα κανουν άλλοι για σένα), προϋπηρεσία 5 χρόνων σε ανάλογη θέση (αφισοκολλητής και τραμπουκισμοί κατά τα έτη 1977-1989), αποδοχές αναλόγων προσόντων, ασφάλεια, bonus και ποσοστά (μίζες περιλαμβάνονται όπως και σίγουρες θέσεις για τους δικούς σας ανθρώπους αργότερα). Η θέση αναφέρεται στον κανένα. Υποχρεωτικά προσόντα να είναι καλός στο να ψεύδεται πειστικά να μπορεί να ξεγελάει ηλικιωμένους από χωριά και μεγαλουπόλεις, να εκμεταλλεύεται φοιτητές σε παρατάξεις, να γλύφει και να είναι άβουλος.

Αυτή η αγγελία είναι η πλέον πραγματική, ώστε να δώσει την εικόνα που υπάρχει παντού. Μόνο που το παντού για άλλους λαούς είναι να έχουν λυμένα βασικά θέματα, Υγείας, Οικονομίας, Εκπαίδευσης και Βιοτικού Επιπέδου. Ποιος πολιτικός, ποτέ, μπόρεσε να κάνει κάτι καλό; ένας μόνο ένας ας είναι...Τους δίνουμε δουλειά με ψήφους και εμείς, τα παιδιά μας, είναι άνεργα και περιμένουμε από αυτούς που εμείς δίνουμε δουλειά με 4ετεις συμβάσεις Αορίστου και εφ' άπαξ, να δώσουν συμβάσεις ορισμένου χρόνου ώστε να τους ξαναδώσουμε εκ νέου θέσεις εργασίας.

Τελικά σου αρέσουν τα παραμύθια; Να ξεκινήσω την αφήγηση;

Μέχρι να με ανακαλύψουν ίσως περάσουν πολλοί μήνες, πάρα πολλοί. Μέχρι τότε όλα αυτά που γράφω σήμερα να είναι παλαιά νέα (σχήμα οξύμωρο), έτσι κι αλλιώς εμείς, η ράτσα μας αν θέλετε, έχει την ιδιότητα να ξεχνάει πολύ γρήγορα. Κάτι που γίνετε σήμερα, σε μερικές ώρες θα είναι κάτι το οποίο απλά υπήρξε χωρίς να μας επηρεάσει καθόλου όσο και δυνατό αν μας φάνηκε το πρωί που έγινε. Όμως εσύ που με ανακάλυψες ελπίζω να καθίσεις να διαβάσεις αυτά που είμαι σίγουρος ότι σκέφτεσαι. Απλά εγώ, έκατσα και τα έγραψα. Η ιστορία είναι απλή ίσως. Όμως είμαστε όλοι εμπλεκόμενοι με τον έναν η άλλο τρόπο. ΄Εχω πολλά να πω και θα συμφωνήσουμε σε ένα πράγμα, ότι μπορεί να μην αλλάξουν τον κόσμο, αλλά σίγουρα δεν είσαι ούτε εσύ, ούτε εγώ οι μόνοι που σκεπτόμαστε έτσι και αντιμετωπίζουμε όλα αυτά τα παράλογα. Είμαστε πολλοί...και θέλω να πιστεύω ότι θα αλλάξουμε τουλάχιστον το περιβάλλον μας το άμεσο και καποια μέρα αυτό το άμεσο περιβάλλον θα συναντήσει και το δικό μου αλλά και πολλών άλλων και έτσι θα γίνει η αλλαγή, γιατί όσο και μικροί αν είμαστε, όσο και λίγα πράγματα αν επηρεάζουμε, σίγουρα συνορεύουμε με καποιους σαν και εμάς που πολύ απλά δεν τους πλησιάσαμε ποτέ και σίγουρα μπορούμε να καταφέρουμε πολλά.

Τελικά σου αρέσουν τα παραμύθια; Να ξεκινήσω την αφήγηση;

Ξεκινώ...Μια φορά και έναν καιρό στην εποχή μας, ήταν εσύ...Αυτός ο εσύ είχε μια μεγάλη ιδέα για τον εαυτό του και που όσο μεγάλωνε, τόσο περισσότερο μεγάλωνε και η ιδέα που είχε, αλλά και λειτουργούσε αντιστρόφως ανάλογο των φίλων και ανθρώπων που ήταν δίπλα του. Έτσι λοιπόν όσο μεγάλωνες τόσο οι φίλοι σου απομακρύνονταν.

Μια μέρα λοιπόν αποφάσισες να πας να κάνεις μια άλλη ζωή, μια ζωή ανέμελη και να επιβραδύνεις λίγο το μεγάλωμα σου. Οπότε, ήθελες (η έπρεπε) να σπουδάσεις, όχι κάτι ιδιαίτερο γιατί δεν υπάρχει ούτως η άλλως η υποδομή στο κράτος οπού ζεις για να επιλέξεις τι σου ταιριάζει και για το μέλλον σου, άρα έπρεπε να διαλέξουν άλλοι για σένα. Οι γονείς λοιπόν επέλεξαν να σε στείλουν σε Πανεπιστήμιο στην Αγγλία αφού εδώ τα πράγματα θέλουν "κακό διάβασμα" (παπαγαλία, αποστήθιση) και αρκετή τύχη. Που δεν τα έχουν όλοι αλλά ούτε και εσύ. Έφυγες και έζησες 6 χρόνια έντονα, μια ζωή που άλλοι φοιτητές στην Ελλάδα θέλουν αρκετές ζωές για να νιώσουν. Είδες πράγματα όπως το ίντερνετ, την τεχνολογία και νέες αγορές που ακόμα αργούν να έρθουν εδώ. Απέκτησες δικές σου εικόνες και όχι δανικές όπως των περισσοτέρων Ελλήνων που ότι βλέπουν στο χαζοκούτι έχουν ως εικόνες και εκεί βασίζετε η κρίση τους. Όμως εσύ, το έκανες και απέκτησες κάτι δικό σου μοναδικά δικό σου...Εμπειρία. Αυτή την εμπειρία που σου δίνει ένα προβάδισμα σε ότι και αν κάνεις, έχεις δει αυτά που οι περίστεροι θα δουν και ίσως να μην καταφέρουν ποτέ.